2012 Kore Kültür Bursu ...

 
      Keşke daha önceden giripde yazma fırsatım olsaydı. Fakat hiç vaktim olmadı. Bu olmadı ama sonucunu yazayıp madem dedim.

      Kısaca Kültür Bursunun ne olduğunu anlatayım. 10 gün 11 gece süren Kore Hükümetinin yanında birkaçta sponsor ayağında katılımcı ile düzenlenen bir çeşit burs. Sizi alıp Kore'ye en beleşinden götürüyorlar. Yemek, gezi, konaklama vb. her şey karşı tarafca karşılanıyor. Süper değil mi_? Bence harika. Programda çok güzel bir şekilde hazırlanmış. Bir tane konsere bile götürme var. Kimin konseri olduğu ve ne çeşit bir konser olduğu belli değil ama yinede güzel yani. Ayrıca homestaying var. Bu ne demek? Bu şu demek oluyor ki sizi gruptan 2-3 kişi ile yanınızda bir tane belletmen hoca gibi biriyle(yardımcı) bir kore ailesinin evinde kalıyorsunuz. Kültürel etkileşim bir manada. Muhteşem ya... Müze gezileri mi dersiniz, tarihi-kültürel mekanlara gezi mi dersiniz...

      Neyse böyle güzel bir burstu. Başvuru belgeleride az değildi hani. Bir sürü şey istiyorlar ama olsun bulmak o kadar da zor olmadı aslında. Birkaçta forum doldurduk... Bu arada istenen en büyük şey iyi bir ingilizcenizin olması. Allah'a şükür oda bizde var gibi. Bir tanede yazı yazmanız isteniyor. Kore'yi neden sevdiğinize dair diyelim. Uzunluk kısıtlaması yok. İstediğiniz uzunlukta yazabiliyorsunuz ama ingilizce olacak tabii ki. Korece bilenlere öncelik tanınacatır diyordu. Bende süper dedim başvuru yapalım dedim. Ya başvuruyu yaptık, Korece var İngilizce var, üniversite 2. veya 3.sınıf olman gerekiyor, eee tamam oda var. Harika bir yazı yazdım 2 sayfalık neden Kore'yi sevdiğime dait. Yani bence harika oldu. Güzel bir formata oturtmuştum.

     Geçen gün cep telefonum çalıyor, baktım (312) alan kodlu bir telefon numarası. Hemen anladım tabii Ankara'dan arıyorlar. Burs başvurusunun cevabını söyleyecekler. Zaten tüm gün maillerimi kontrol ettim. Bakıyorum hiçbir mail yok. Acaba dedim... Çıkmayanlara cevap atmıyorlar, haber vermiyorlarda sadece çıkanlara mı haber veriyorlar diye düşündüm. Az kalmadı bu bahsettiğim telefonu aldım. Açtım, efendim dedim başladık görüşmeye. İşte sesinden genç bir insan olabileceği çağrışımı geldi ama bu önemli bir nokta değildi. Önemli olan sonucun ne olduğuydu. Aslında kendime güveniyordum. En azından mülakata çağırırlar diyordum kendi kendime. Bu arada bahsetmeyi unuttum, ingilizce konuşma seviyenizi ölçmek için önce Ankara'ya mülakata çağırıyorlar sonradan gidip gitmeyeceğiniz belli oluyor. İlk aşama mülakat anlayacağınız. Neyse telefondaki beyefendi başladı:

• - Nokta nokta... ile mi görüşüyorum...
• - Buyrun benim...
• - Ankara kültür merkezinden arıyorum, yapmış olduğunuz Kültür Bursu başvurusunun sonucu için...
• - Evet, dinliyorum.
• - Maalesef, uygun görülmediniz...
• - Tamam, peki. Anlıyorum.
• - Sormak istediğiniz bir şey var mı?
• - (olmaz olur mu? Nedenmiş, niye uygun görülmemiimi? Bu söz bana küfür edilmiş gibi hissettirdi. Mal oldum kaldım. İçimde volkanlar patlıyor. Yenilir, yutulur bir söz değil. Ama sanki sorsam ne olacak. Kendi kendimede telkinlerde bulunuyorum. 2-3 saniyelik, o kısacık sürede içimden geçen, hissetiğim duygular, zihnimde kurduğum cümleler, tasarlağım sahneler... O kadar çok şey oldu ki tarifi imkansıza yakın. Neyse buruk bir ses ile ben...) Yok, sorum yok. Teşekkür ediyorum.
• - İyi günler.
• - İyi günler, teşekkürler.

        Ya üzüldüm. Gerçekten oldukça üzüldüm ama elden bir şey gelmez. Amaaan dedim kendi kendime. Ne olacak, olmadıysa olmadı. Ne yapalım, ölüm yok ya ucunda. Yanarım, yanarımda burs evraklarını oplayıp zamanında postalamak için girmediğim önemli 1-2 derse yanarım ya. Gitti güzelim dersler. Zaten bu derslere giremediğim için üzülüyordum. Birde olumsuz cevap alınca daha da çok üzülmeye başladım. Giden gitti, geçmişte kaldı. Geri döndürme şansımızda olmadığına göre sanırım bunlara üzülmekte anlamsız oluyor. O açıdan, bunun üzüntüsü de kısa bir süre sonra geçti.
    

      Sonuç olarak bizim en beşelinden Kore'ye gitme hayallerimiz yalan oldu. Neye göre adam seçtiklerini de bilmiyoruz ki arkadaş, ona göre bir şeyler ayarlardık. Olmadı postanın içine kenarlarına para falan sıkıştırırdık.

Şaka canım şaka. Söz konusu bile olamaz... Bir şeyde îma etmek istemedim. Yanlış anlaşılmasın. Galiba yazıyı sonlandırma vakti geldi. İlgisini çeken ve kriterlere uyan, gelecek yıllarda buna benzer bir şey olursa başvurmak isteyen arkadaşlar içinde link vereyim, takip etsinler. Gelecek sene belki rakip olabilirsiniz. Ben tekrar başvurabilirim Sizinle mülakat esnasında görüşmek isterim yani.

*Not: Bu arada yazıyı bugün okuyan arkadaşlar, hayrınıza yarınki  fizik sınavım içinde dua ediverin :) Sınavım olup bittikten sonra yazımı görüp okuma şansı yakalayan arkadaşlar, artık sizlerde benim sağlığım için duacı olun. :D 

**Yazım yanlışları, mantık hataları, devrik cümleler olmuş ise affola. Tekrar okumaya bile vaktim yok :(

TEŞEKKÜRLER...